خلاصه نویسی اصلا چی هست و چه ضرورتی داره که خلاصه نویسی کنیم؟ برای هر درس چطور باید خلاصه نویسی کنیم؟ و چه زمانی باید خلاصه ها رو بخونیم؟
جواب همه این سوالات رو در ادامه این مطلب میتونید ببینید:

با خلاصه نویسی حجم بیشتری از مطالب را به حافظه بلند مدت می سپارید
تحقیقات علمی ثابت کرده که از راه های مختلف معمولا حجم خاصی از مطالب وارد حافظه ی بلند مدت انسان میشه. این راه ها عبارتند از:

از راه شنیدن: % ۱۰

از راه دیدن: % ۲۰

از راه خوندن: % ۵۰

از راه نوشتن: % ۷۰

از طریق کنفرانس: % ۹۰

بنابرین موثرترین راه ها برای انتقال مطالب به حافظه بلند مدت نوشتن و کنفراس دادن هستن. البته قبل از نوشتن شما باید اول مطالب رو سر کلاس از معلم بشنوید (۱۰ درصد انتقال به حافظه بلند مدت) و ببینید (۲۰ درصد) و بعد توی خونه یا کتابخونه او مطالب رو بخونید (۵۰ درصد) و نهایتا باید مطالب رو بنویسید تا ۷۰ درصدشون به حافظه بلند مدت شما منتقل بشه.
آیا باید هر چی می خونید همشو بنویسید؟ قطعا نه.

نباید به خلاصه های دیگران یا خلاصه های کتب کمک درسی اکتفا کنیم

بعضی ها میگن چرا باید وقت صرف نوشتن و خلاصه نویسی کنیم در حالیکه خیلی از کتاب های کمک درسی و جزوه ها هستن که خلاصه درس رو نوشتن و ما به جای وقت صرف کردن واسه نوشتن میریم اون خلاصه های اماده رو می خونیم؟ همانطور که گفتیم با خوندن ۵۰ درصد مطالب به حافظه بلند مدت منتقل میشه اما با نوشتن و خلاصه نویسی توسط خود شما ۷۰ درصد مطالب به حافظه بلند مدتتون منتقل میشه و خطر فراموشی کمتر میشه.

با خلاصه نویسی ۷۰ درصد مطالب وارد حافظه ی بلند مدت شما میشه که بعدش برای افزایش این عدد باید علاوه بر خلاصه نویسی کار کنفرانس رو هم اجرا کنید تا به حدود ۹۰ درصد برسه. کنفرانس دادن نه فقط داخل کلاس بلکه توی خونه هم امکان پذیره به این صورت که بعد از مطالعه ی مطلب، اون مطلب رو واسه خودتون یا یکی از اعضای خانواده یا دوستتون توضیح بدین.

خلاصه نویسی توشه ای برای دوران جمع بندی
بعضی ها فکر میکنن روش درس خوندن برای کنکور و برای مدرسه یکجور هست در حالیکه خیلی با هم فرق دارن. در طول دوران مدرسه اگه دانش آموزی بخواد فقط واسه امتحانات مدرسه درس بخونه الزما نیازی به نکته برداری نداره و بدون نکته برداری هم میتونه در امتحانات مدرسه حتی نمره ۲۰ بگیره. اما نکته مهم اینجاست که فاصله بین مطالعه دروس برای امتحانات مدرسه و زمان برگزاری امتحانات مدرسه خیلی کم هست و نهایتا یک روز تا یک هفته است اما برای کنکور دقیقا برعکسه. در کنکور هم حجم درس ها بیشتره و هم داوطلب ها باید تعداد زیادی درس رو برای یک سال آینده بخونن نه برای فردا یا صرفا هفته بعدی!
پس باید خلاصه مطالب رو همیشه داشته باشید تا وقتی فرصت کمی دارید مثل روزهای آخر نزدیک به کنکور، آزمون های جامع و آزمون های جمع بندی سریع مرورشون کنید، یا مثلا وقتی که وقت کم دارید درس بخونید، یا به سرفصل های آزمون نرسیدید یا وقتی که می خواهید قبل از شروع یک مبحث جدید، اول مبحث قبلی رو خیلی سریع مرور کنید یا در زمان های مرده که به کتاب و جزوه دسترسی ندارید ولی میخواهید از وقت درست استفاده کنید باید خلاصه نویسی داشته باشید که اینجور مواقع خلاصه ها رو فقط بخونیم.
کسانی که بهترین خلاصه ها رو نوشتن اون موقع بیشترین تعداد مرور و بهترین مرور ها رو خواهند داشت، بهترین نتیجه رو در آزمون های جامع میگیرن، آرامش بیشتری دارن و سر جلسه کنکور بهتر مطالب و فرمول ها یادشون میاد.

با خلاصه نویسی انگیزه بیشتری برای مرور دارید
صرفا فقط خوندن مطالب واسه آزمون دادن و ماندگاری مطالب در ذهن کافی نیست و نیاز به تثبیت و نگهداری مطالب در ذهن دارید. اگه یادداشت برداری و خلاصه نویسی نکنید و بعدا مرورشون نکنید مطالب کم کم فراموش میشن و زیاد در حافظه بلند مدت شما ماندگاری ندارن. یادداشت ها حجمشون کمه و به خاطر همین سریع میشه مرورشون کرد. در واقع یادداشت برداری بیان مطالب و نگارش از زبان نگارنده است که مفهوم مطالب رو دقیق تر میرسونه. بهترین زمان واسه یادداشت برداری زمانی هست که به تسلط کافی روی مطالب رسیدین.

یادداشت ها باید جایگزین کتاب باشن و جوری باشن که واسه تسلط بیشتر مجبور نشین خط به خط کتاب رو بخونید. خودبخود وقتی شما یادداشت نوشتید و خلاصه برداری کردید چون حجم خلاصه ها کمتر از خود کتابه بیشتر ترغیب میشین که مرورشون کنید و وقت کمتری برای مرور از شما میگیره. کلا مغز ما انسان ها واسه انجام کارهای کوتاه تر و سریع تر تمایل بیشتری نشون میده.

منبع:سایت مشاوران 100